پروژه ترمیم پل سلام مشهد مقدس

مشخصات پروژه ترمیم پل سلام مشهد مقدس

پروژه ترمیم پل سلام مشهد مقدس، در سال ۱۴۰۰ با نظارت کارشناس فنی شرکت رامکا اجرا شد و در نهایت، با تولید بتن جدید در کارخانه نانو بتن (نرانو بتن مشهد) و افزودن آن به بتن قدیمی، به مرحله بهره‌برداری رسید.

بررسی محصولات کاربردی پروژه ترمیم پل سلام مشهد مقدس

در این پروژه، بتن سطح زیرین پل سلام دچار مشکل شده بود. از این رو متصدیان امر مجبور به تراشیدن آن شدند تا مجدداً بتن‌ریزی انجام دهند. برای ترمیم بتن و بتن‌ریزی مجدد، دو معضل اساسی وجود داشت: اول، چسبندگی بتن جدید به قدیم و دوم، دوام و نفوذناپذیری بتن جدید.

در این پروژه، سه محصول رامکا مورد استفاده قرار گرفت؛ از جمله این محصولات، چسب بتن استاک STUCK، ابر روان کننده‌ پالادیوم PALLADIUM و دوغاب میکروسیلیس میکرو MICRO بود که در نهایت، موجب ترمیم مناسب پل سلام شد.

بررسی دلایل استفاده از محصولات در پروژه ترمیم پل سلام مشهد

استفاده از چسب بتن استاک جهت حصول چسبندگی اهمیت زیادی داشت؛ زیرا این چسب بتن، نه تنها باعث افزایش دوام و مقاومت و کاهش نفوذپذیری می‌شد، بلکه چسبندگی بسیار خوبی هم میان بتن قدیم و جدید به وجود می‌آورد.

محصول دیگری که در پروژه ترمیم پل سلام مشهد مقدس مورد استفاده قرار گرفت، ابر روان کننده‌ پالادیوم بود که برای کاهش میزان آب به سیمان، افزایش مقاومت و کمک به پر شدن آسان‌تر قالب‌ها در محل پروژه به بتن اضافه شد.

برای استفاده از این محصول، ناظر پروژه از کارخانه نانو بتن درخواست کرد تا میزان اسلامپ بتن جدید پایین در نظر گرفته شود. بدین‌ترتیب، اسلامپ اولیه بتن جدید، ۳ الی ۴ سانتی‌متر بود و این کاهش آب به سیمان در بچینگ، موجب افزایش مقاومت بتن شد. برای روانی آن نیز در محل پروژه، این ابر روان کننده بتن مورد استفاده قرار ‌گرفت.

سومین محصول از سری محصولات رامکا، دوغاب میکروسیلیس میکرو بود که در بچینگ به بتن اضافه شد تا به خوبی در بتن میکس شده و در تمام سطح بتن پخش شود. فرایندی که دوغاب میکروسیلیس میکرو در تولید بتن مناسب عملیاتی می‌کرد، کاهش نفوذپذیری، افزایش چسبندگی و ارتقا خواص مقاومتی و دوامی بتن بود.

نکته حائز اهمیت در این پروژه، قالب‌بندی‌های بسیار نازک بود. از آن‌جا که بتن باید از فضای نازکی عبور می‌کرد و قالب را پر می‌کرد، در این پروژه از بتنی استفاده شد که فقط ماسه داشت و این امر باعث شد بتن پُر کنندگی خوبی داشته باشد. البته در کنار آن، از پودر سنگ هم استفاده شد تا خمیریت بتن افزایش یابد.