مولکولهای پلیکربوکسیلات اتر دارای یک شاخه اصلی و چند شاخه فرعی میباشند که در زمان اختلاط محصول با ملات سیمان، لایهای باردار، متشکل از مولکولهای پلیکربوکسیلات اتر به دور دانههای سیمان متصل میگردند که باعث دفع ذرات سیمان از یکدیگر در داخل مخلوط میشود.
در واقع ممانعت فضایی (Steric Hindrance Effect) بین شاخههای فرعی باعث دفع ذرات میگردد. همچنین نیروی هیدروفوب در شاخه اصلی باعث جذب مولکولهای بزرگ پلیکربوکسیلات توسط ذرات سیمان شده و مولکولهای آب را در فاصله دورتری نسبت به ذرات سیمان نگه میدارد که همین امر میتواند روانی بتن را تا زمان دلخواه و مورد نیاز حفظ نماید.
پس از گذشت مدت زمان تعیین شده، بارهای ایجاد شده در اثر القای معکوس از بین رفته و همین موضوع باعث افت اسلامپ و شروع هیدراسیون سیمان و آغاز فرآیند گیرش میشود.
رامکا –
عالی