عمل آوری بتن چیست؟ راهنمای جامع گام به گام کیورینگ بتن

عمل آوری یا کیورینگ بتن یکی از راهکارهای حفظ مقاومت بتن است که سازنده باید در سنین اولیه بتن به انجام آن بپردازد تا رطوبت داخل بتن حفظ شود و سطح بتن به صورت مرطوب نگه داشته شود. این اقدام باعث افزایش مقاومت ۲۸ روزه بتن شده و به اشکال متفاوتی قابل بررسی است. در مقاله «عمل آوری بتن چیست؟» بلاگ رامکا، درصدد هستیم ضمن تبیین مفهوم عمل‌آوری، راهکارهای مراقبت از بتن و شرایط مطلوب آن را بررسی کنیم. پس تا انتها همراه ما باشید.

عمل آوری بتن چیست؟

به مجموعه اقداماتی که با بکارگیری رطوبت و دمای مناسب در بتن برای مدت کوتاهی پس از عملیات بتن‌ریزی، به پیشرفت هیدراتاسیون کمک می‌کند تا خصوصیات مورد نظر ایجاد شود، عمل‌آوری یا کیورینگ بتن گفته می‌شود. منظور از عمل آوری، محافظت، مراقبت و پروراندن بتن است تا بتنی با ویژگی‌های مطلوب تولید شود. این روش که مانع از تبخیر آب سطح بتن می‌شود، تأثیر نامطلوبی بر عمر بتن ندارد و فقط با ایجاد لایه‌ای شفاف روی بتن، باعث انعکاس نور آفتاب از سطح آن می‌شود.

روش‌های عمل آوری بتن چیست؟

بکارگیری هر یک از روش‌های عمل آوری بتن، به مصالح مورد استفاده، اندازه، شکل و سن بتن، امکانات تولید، روش ساخت بتن، زیبایی ظاهری و…وابسته است. در بیشتر عملیات‌ بتنی، عمل‌آوری شامل بکارگیری مواد عمل‌آوری یا مرطوب نگه داشتن بتن با ابزارهای متنوع است. به طور کلی روش‌های متفاوتی برای مرطوب نگه داشتن بتن وجود دارد که در ذیل به چندی از آن اشاره خواهد شد:

• رطوبت‌رسانی مستقیم: از جمله این روش‌ها می‌توان به غرقاب کردن آب بتن روی بتن، آب‌فشانی یا مه‌سازی یا بخار دادن اشاره نمود. در این روش‌ها به دلیل تبخیر آب، خنک‌سازی تا حدی انجام می‌شود که در هوای گرم سودمند است.
• رطوبت‌رسانی غیرمستقیم: استفاده از گونی‌های مرطوب یا خاک اره و ماسه که رطوبت مناسبی داشته باشند، از جمله روش‌های رطوبت‌رسانی غیرمستقیم است که به کمک آن، می‌توان سطح بتن را خنک نمود.
• کاهش اتلاف آب مخلوط از سطح بتن: بکارگیری کاغذ نفوذناپذیر، ورق‌های پلاستیک یا مواد شیمیایی غشاساز عمل‌آوری، می‌تواند مانع از تبخیر آب سطح بتن شود.

حال که به طور مجمل با روش‌های مرطوب نگه داشتن بتن آشنا شدید، در ادامه مقاله «عمل آوری بتن چیست؟» به تبیین کلیه روش‌هایی خواهیم پرداخت که می‌توان با کمک آن عمل‌آوری مناسبی روی بتن انجام داد.

غرقاب کردن و غوطه‌ور کردن

کلیه سطوح صاف، همانند کفسازی بتنی را می‌توان با روش غرقاب کردن یا غوطه‌ور کردن بتن عمل‌آوری کرد. غرقاب کردن روشی مناسب و کارا در جلوگیری از اتلاف رطوبت بتن است که برای حفظ دمای یکنواخت در بتن مؤثر است. استفاده از این روش که بیشتر برای عمل‌آوری نمونه‌های بتنی در آزمایشگاه یا قطعات پیش‌ساخته بتنی به کار می‌رود، مستلزم نظارت کافی است و در مواردی که در پروژه ظاهر بتن اهمیت دارد، آب عمل‌آوری باید عاری از موادی باشد که باعث لک شدگی یا تغییر رنگ بتن می‌شود.

مه‌سازی و آب‌پاشی

در مواردی که دمای محیط بسیار کاهش یافته و میزان رطوبت در سطح پایینی قرار گرفته باشد، مه‌سازی و آب‌پاشی یکی از کاربردی‌ترین روش‌های عمل‌آوری محسوب می‌شود. از میان دو روش مذکور، روش مه‌سازی که معمولاً از طریق افشانک‌ها ایجاد می‌شود، رطوبت نسبی هوا را افزایش داده و تبخیر آب از سطح بتن را کند می‌کند. در مقابل، آب‌پاشی نیز روش دیگری است که اگر به صورت متناوب انجام شود، باید با استفاده از گونی مرطوب یا…، مانع از خشک شدن بتن در دوره‌های زمانی مختلف شد، چرا که خشک شدن بتن باعث ایجاد ترک‌های ریز در سطح بتن می‌شود.

پوشش‌های مرطوب

پوشش خاک ماسه یا خاک اره حاوی رطوبت نیز روشی کاربردی برای عمل‌آوری در بتن‌ریزی‌های کوچک است. نکته‌ای که در استفاده از این روش باید رعایت شود اینکه، این پوشش ۵۰ میلی‌متری، همواره باید مرطوب نگه داشته شود و عاری از هر گونه ماده مضر باشد.

کاغذ نفوذناپذیر

کاغذهای نفوذناپذیر از دیگر پوشش‌های مناسب برای عمل‌ آوری بتن هستند که از دو لایه کاغذ مخصوص تشکیل شده و با مواد قیری به هم چسبانده شده‌اند. این کاغذها که از بتن در برابر آسیب‌دیدگی‌های ناشی از فعالیت ساختمانی و تابش مستقیم خورشید محافظت می‌کند، نه تنها در اثر باد از سطح بتن جدا نمی‌شود، بلکه تعریق زیر آنها مانع از بروز مشکل می‌شود.

ورق‌های پلاستیکی

در صورتی که سطح بتن از رطوبت کافی برخوردار باشد، می‌توان از پوشش ورق‌های پلاستیکی استفاده نمود. بکارگیری این پوشش، مشکلات زیادی به همراه دارد که از جمله آن می‌توان به سوراخ شدن آن و تعریق بتن زیر نایلون اشاره نمود. از این رو بهتر است ورق نایلون همراه با گونی خیس به کار برده شود، تا راهکاری مناسب برای جلوگیری از بروز این مشکلات باشد.

مواد شیمیایی عمل‌آوری غشاساز

از دیگر روش‌های عمل‌آوری که در مقاله «عمل آوری بتن چیست» می‌توان به آن اشاره نمود، استفاده از مواد مایع شیمیایی غشاساز جهت کاهش تبخیر از سطح بتن است. در زمان بکارگیری این مواد، بتن باید از رطوبت مناسبی برخوردار باشد و برای دستیابی به بهترین نتیجه، بلافاصله بعد از پرداخت نهایی سطح بتن، مواد عایق باید به صورت دو لایه عمود روی سطح پاشیده شود تا با ایجاد غشائی نازک، مانع از تبخیر آب از سطح بتن شود.

باقی گذاشتن قالب‌ها در جای خود

چنانچه سطوح نمایان بتن رطوبت داشته باشد، می‌توان با استفاده از قالب‌ها، بتن را در مقابل اتلاف رطوبت حفظ نمود. در هنگام بکارگیری این روش، باید قالب‌ها را تا حد امکان در جای خود قرار داد و با آب‌پاشی مناسب، قالب‌های چوبی باز نکرده را مرطوب نمود.

عمل‌آوری با بخار

عمل‌آوری با بخار روشی برای کیورینگ سریع بتن است که در دو شکل عمل‌آوری با بخار در فشار جو و بخار فشار بالا در اتوکلاو انجام می‌شود. در ذیل به تبیین کلی این دو روش خواهیم پرداخت:

عمل آوردن با بخار در فشار اتمسفر

این روش برای سازه‌های محیط‌های بسته یا قطعات پیش‌ساخته استفاده می‌شود تا اتلاف رطوبت و گرما به حداقل برسد. البته اعمال بخار را باید تا پایان گیرش اولیه یا حداقل ۳ ساعت بعد از بتن‌ریزی نهایی به تأخیر انداخت تا فرصت سخت شدن جزئی بتن فراهم شود.

دمای بخار را نیز باید تا ۶۰ درجه سانتی‌گراد ثابت نگه داشت، چرا که در صورت افزایش دما احتمال آسیب‌دیدگی وجود خواهد داشت. مدت زمان کیورینگ در بخار بهتر است بیش از ۲۴ ساعت نباشد، زیرا باعث بروز صدماتی در سازه بتنی می‌شود.

عمل آوردن در اتوکلاو

بکارگیری این روش برای مراقبت سریع بتن و دستیابی به مقاومت‌ خمشی، فشاری و… مطلوب توصیه می‌شود. در این روش، بهتر است دمای عمل‌آوری بین ۱۲۰ تا ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد بوده و فشار کار در سیستم بخاردهی ۴ تا ۱۲ مگاپاسکال باشد. از روش کیورینگ با اتوکلاو، در ساخت لوله‌های بتنی و بعضی قطعات پیش‌ساخته سبک استفاده می‌شود و در صورت بکارگیری این روش، بهتر است از مواد سیلیسی فعال استفاده نمود.

پوشش عایق حرارت

در مواردی که دما به زیر صفر درجه سانتی‌گراد برسد ، می‌توان از لایه‌ای عایق شده برای جلوگیری از کاهش دمای بتن استفاده نمود. در این روش، استفاده از خاک یا ماسه، بکارگیری پتوی عایق پشم شیشه یا یونولیت امکان‌پذیر است.

مدت و دمای عمل‌آوری

مدت زمان لازم برای حفاظت و مراقبت از بتن، به عواملی چون: نوع مواد سیمانی مورد استفاده، نسبت‌های مخلوط، اندازه و شکل سازه بتنی، مقاومت لازم، دما و رطوبت محیط در طول عمل‌آوری و پس از آن وابسته است. زمان لازم برای عمل‌آوری نیز وابسته به شرایط سازه و انتظارات ما از سازه است؛ برای مثال در شرایطی مانند نیاز به بتن مقاوم در برابر سایش و دوام خاص، دو برابر نمودن زمان عمل‌آوری بسیار مطلوب است.

دمای عمل‌آوری بالاتر نسبت به دمای پایین‌تر، باعث رشد سریع‌تر مقاومت بتن می‌شود، اما مقاومت ۲۸ روزه در مقایسه با دمای کمتر کاهش می‌یابد. نتایج نشان می‌دهد قرار گرفتن بتن در دمای زیاد در سنین اولیه، موجب افزایش مقاومت فشاری اولیه شده، ولی در نهایت منجر به افت مقاومت فشاری می‌شود.

این در حالی است‌ که بتن تازه قرار گرفته شده در معرض دمای کم، گرچه با کاهش مقاومت روبه‌رو می‌شود، ولی مقاومت نهایی آن تقریباً با حالت استاندارد برابر است. همچنین تغییر دما در سنین بعد از ۳ روز تأثیر کمی بر مقاومت نهایی آن دارد.

برای تعیین حداقل زمان عمل‌آوری، می‌توان چند عامل را مورد بررسی قرار داد:

• حساسیت بتن از نظر سیستم سیمانی به عمل‌آوری و وجود مواد افزودنی پودری معدنی
• دمای بتن که بر آهنگ هیدراتاسیون سیمان و میزان خلل و فرج حفره‌ای اثرگذار است.
• شرایط محیطی قبل و بعد از عمل‌آوری که بر آهنگ رشد مقاومت و شدت خشک شدن سطح بتن پس از خاتمه عمل‌آوری اثرگذار است.
• شرایط بهره‌برداری بتن که می‌تواند بر خصوصیات سطح بتن مؤثر باشد.
• وجود مواد افزودنی شیمیایی و تأثیر آن بر آهنگ هیدراتاسیون و کسب مقاومت، نسبت آب به سیمان و عیار سیمان

در بتن‌های توانمند به علت کاهش نفوذپذیری سریع بتن، بتن اجازه ورود مؤثر آب را نمی‌دهد و در نتیجه، عمل‌آوری مرطوب چندان کارایی نخواهد داشت. استفاده از مواد جایگزین سیمانی نیز به دلیل حساسیت آنها به عمل‌آوری بلندمدت‌تری نیاز دارد. مدت عمل آوری بتن را می‌توان از جدول زیر به دست آورد.

حداقل مدت عمل‌آوری رطوبتی بر حسب روز با توجه به عوامل مختلف

–	روند هیدراسیون سیمان• خیلی زیاد	روند هیدراسیون سیمان• زیاد	روند هیدراسیون سیمان• متوسط	روند هیدراسیون سیمان• کم
شرایط محیطی مجاور• ضعیف	(T+10)/80	(T+10)/100	(T+10)/120	(T+10)/140
شرایط محیطی مجاور• متوسط	(T+10)/60	(T+10)/80	(T+10)/100	(T+10)/120

شرایط محیطی مجاور• خوب

روند هیدراسیون در این شرایط ضابطه خاصی ندارد و مدت عمل‌آوری معینی توصیه نمی‌شود.

بیشتر بخوانید: مدت و زمان عمل آوری بتن

عمل‌آوری در شرایط خاص

در این بخش از مقاله عمل آوری بتن چیست، به بررسی انواع عمل‌آوری یا کیورینگ بتن در شرایط خاص می‌پردازیم؛ چرا که روش‌های عمل‌آوری وابسته به شرایط مختلف می‌تواند متفاوت باشد.

عمل آوری بتن حاوی مواد سیمانی مکمل

تأثیر شرایط دما و رطوبت روی خصوصیات گیرش و رشد مقاومت بتن‌های حاوی مواد سیمانی مکمل، مشابه تأثیر آنها روی بتنی است که تنها از سیمان پرتلند ساخته شده است. اما به هر حال برای مواد معینی که مقاومت اولیه خود را به آهستگی کسب می‌کنند، به مدت زمان عمل‌آوری بیشتری نیاز است.

عمل‌آوری صحیح تمامی بتن‌ها، به ویژه بتن حاوی مواد سیمانی مکمل را باید بلافاصله پس از پرداخت آغاز نمود. برای بتن‌های حاوی مواد سیمانی مکمل، معمولا باید عمل‌آوری مرطوب ۷ روزه یا عمل‌آوری غشایی کافی انجام داد.

عمل آوری بتن‌های توانمند

در این بخش از مقاله «عمل آوری بتن چیست؟» باید بدانید که در مورد بتن توانمند و بتن با مقاومت بسیار زیاد، ملاحظات عمل‌آوری متفاوت است. در مواردی که از نسبت آب به مواد سیمانی کم استفاده می‌شود و به ویژه در زمان استفاده از دوده سیلیس در مخلوط، مقدار آب انداختگی بتن بسیار ناچیز خواهد بود.

در این شرایط، عمل‌آوری با مه یا بکارگیری ماده کند کننده تبخیر، بلافاصله پس از صاف کردن سطح بتن ضروری است. این کار برای جلوگیری از ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی خمیری سطوح افقی و به حداقل رساندن پوسته شدگی لازم است. در این مورد، عمل‌آوری با مه و به دنبال آن ۷ روز عمل‌آوری مرطوب بسیار مؤثر خواهد بود.

عمل‌آوری و حفاظت بتن در هوای گرم

بعد از عملیات بتن‌ریزی و پرداخت بتن، باید اقداماتی برای حفاظت بتن در برابر دمای زیاد، تشعشع مستقیم خورشید، رطوبت کم و وزش باد صورت گیرد. در صورت امکان، شرایط دمایی کار باید به صورت یکنواخت و متعادل نگه داشته شود تا بتن به مقاومت کامل خود دست یابد.

اثر دمای زیاد عمل‌آوری اولیه بر کاهش مقاومت نهایی بتن در بتن‌ریزی در دمای زیاد بیشتر است. برای جلوگیری از خشک شدگی، باید روش‌هایی برای حفظ سطوح نمایان بتن انجام شده و بدون وقفه ادامه یابد. کوتاهی در انجام این کار، ممکن است منجر به جمع شدگی و ترک خوردگی بیش از حد شود و به دوام و مقاومت سطحی بتن آسیب وارد کند. عمل‌آوری باید برای حداقل ۷ روز ادامه یابد و هر گونه تغییر در روش عمل‌آوری، بعد از سه روزه شدن بتن انجام شود.

طبق استاندارد کانادا، زمانی که دمای هوا حدود ۲۷ درجه سانتی‌گراد یا بیشتر است، عمل‌آوری در طول دوره عمل‌آوری پایه باید با افشانه آب یا با استفاده از پارچه جاذب اشباع از آب انجام شود تا خنک‌سازی تبخیری صورت گیرد. در این استاندارد، دوره عمل‌آوری پایه به صورت عمل‌آوری سه روزه در حداقل دمای ۱۰ درجه یا زمان لازم جهت دستیابی به ۴۰٪ مقاومت فشاری مشخصه ۲۸ روزه تعریف شده است.

در میان روش‌های عمل‌آوری، عمل‌آوری مرطوب بهترین روش برای رشد مقاومت بتن و به حداقل رساندن جمع‌شدگی ناشی از خشک شدن اولیه است. این روش می‌تواند با انباشتن آب بر سطح بتن، پوشش با ماسه تمیز که به طور پیوسته خیس نگه داشته می‌شود یا آب‌پاشی مداوم فراهم شود.

روش عملی‌تر عمل‌آوری مرطوب، تر نمودن بتن و پوشاندن آن با روکش نفوذناپذیر یا بکارگیری حصیرهای جاذب آب یا استفاده از پارچه چتایی خیس است. این مواد باید در تماس با سطح بتن نگه داشته شوند. دمای آب استفاده شده برای عمل آوری بتن نیز باید تا حد امکان به دمای بتن نزدیک باشد تا مانع از شوک حرارتی بتن شود.

در جایی که شرایط کارگاه برای عمل‌آوری مرطوب مطلوب نیست، استفاده از ترکیبات عمل‌آوری غشاساز مایع، عملی‌ترین روش عمل‌آوری است. این مواد اتلاف رطوبت از بتن را محدود می‌کند و بدین وسیله اجازه می‌دهد مقاومت، دوام و مقاومت سایشی رشد نماید.

عمل‌آوری و حفاظت بتن در هوای سرد

چنانچه در تمام شبانه‌روز امکان یخبندان وجود داشته باشد، بتن باید در مقابل یخ زدگی محافظت شود تا کسب مقاومت ممکن باشد. در ادامه این بخش از مقاله عمل آوری بتن چیست، راهکارهای کیورینگ بتن در هوای سرد را تبیین خواهیم نمود:

دوربند، راهکاری در حفاظت بتن در هوای سرد

دوربندهای گرم شده برای حفاظت از بتن در هوای سرد، راهکاری بسیار مناسب است؛ اما از آن‌جا که استفاده از آن با هزینه‌ی زیادی همراه است، از آن در پروژه‌هایی با امکانات مالی مناسب استفاده می‌شود.

حفاظت بتن در هوای سرد با مواد عایق‌بندی

استفاده از پتوهای عایق و مواد عایق‌بندی از دهه ۱۹۹۰ در امریکای شمالی متداول شد. این پتوها از پشم شیشه، لاستیک اسفنجی، پلی استایرن اسفنجی، فوم وینیل، پشم سنگ یا الیاف سلولز ساخته شده و برای کنترل دمای آن و بررسی کارایی آن، می‌توان از دماسنج استفاده نمود.

حفاظت بتن در هوای سرد با بخاری‌ها

برای عمل آوری بتن (مراقبت یا کیورینگ بتن) در هوای سرد، از انواع گرمایش، چون: بخاری با استفاه از مواد سوختنی، بخاری بادبزن دار، سیستم گرمایش آبی یا بخار و روغن داغ، جریان برق، بخار آب، آب گرم و گرمای بتن استفاده می‌شود.

بکارگیری هر یک از این موارد در هوای سرد، می‌تواند بتن را تا حد مطلوبی محافظت کند. برای مثال در بخاری‌های هواکش دار، هواکشی وجود دارد که محصولات و گازهای ناشی از اشتعال را به بیرون منتقل می‌کند. از این رو در مواردی که گرما از طریق سطح بالایی بتن تازه اعمال می‌شود، استفاده از این بخاری‌ها برای انتقال CO₂ به بیرون حائز اهمیت است. در مقابل این گروه گرمایش، از بخاری‌های بدون هواکش می‌توان برای گرم کردن فضای محصور شده قالب‌دار زیر بتن کف یا سقف بام استفاده نمود.

در میان موارد مذکور، بخاری‌های بادبزن دار که با مواد سوختنی فسیلی با چوب کار می‌کنند، می‌توانند بسیار مفید باشند؛ مشروط بر اینکه گاز ناشی از سوختن مواد مختلف توسط دودکش به بیرون از محوطه منتقل شود.

سیستم‌های گرمایش آبی از دیگر گرمایش‌ها در حفاظت بتن است که بدون اثرگذاری منفی گازهای خروجی و خشک شدن بتن در اثر حرکت هوا نسبت به سیستم‌های دمیدن هوا از کارآیی بیشتری در انتقال گرما برخوردار است. در صورت استفاده از این سیستم، علاوه بر حذف تقریباً قطعی ترک خوردگی و تابیدگی ناشی از گرادیان دما، خطر اضافه گرمایش اتفاقی بتن و نقص رشد مقاومت دراز مدت نیز رفع می‌شود.

کاربردهای معمول سیستم‌های گرمایش آبی، ذوب کردن یخ و پیش گرمایش است که در عمل‌آوری دال‌های طبقات بالا و متکی به زمین، دیوارها، پی‌ها و ستون‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای گرم کردن عضو بتنی، معمولاً شلنگ‌های سیستم گرمایش آبی روی عضو قرار داده شده یا از سازه مجاور آویزان می‌شوند و با پتوهای عایق و گاهی ورق‌های پلاستیک پوشانده می‌شوند.

از الکتریسیته و المنت برقی نیز می‌توان برای کیورینگ بتن در زمستان استفاده نمود. فقط در مواردی که از این المنت‌ها استفاده می‌شود، باید در طول دوره گیرش اولیه عایق‌بندی را تأمین نمود، زیرا ممکن است بتن به صورت موضعی خشک شده و ترک بخورد.

در نهایت، آنچه در انتخاب منبع گرمایش باید به آن توجه داشت اینکه، بتن به خودی خود از طریق هیدراسیون سیمان گرما ایجاد می‌کند. پس باید روشی انتخاب شود که با مد نظر قرار دادن این مسأله، دمای بتن را در حد معمول حفظ کند.

عمل‌آوری رطوبتی در هوای سرد

در صورت عدم دسترسی به رطوبت مورد نیاز عمل‌آوری، رشد مقاومت متوقف می‌شود. با اینکه بتن درون قالب‌ها یا بتن پوشیده شده با عایق‌بندی، به ندرت در دمای ۴ تا ۱۴ درجه سانتی‌گراد رطوبت خود را از دست می‌دهد، اما باید برای جبران خشک‌شدگی ناشی از رطوبت پایین زمستان و استفاده از گرمایش در محیط‌های محصور، رطوبت اضافی را تأمین نمود.

بسیاری معتقدند در صورت تأمین گرمای خشک، بتن نیاز به رطوبت ندارد، در حالی که تبخیر در این حالت شدید است و جمع‌شدگی و ترک‌خوردگی کاملاً محتمل است، زیرا در این حالت مصرف آب برای واکنش‌های سیمان و تشکیل ژل سیمان تسریع شده و حفرات مویینه خمیر سیمان به سرعت از حالت اشباع فاصله می‌گیرد.

افزودنی عمل آوری بتن

شرکت‌های شیمیایی ساختمان برای عمل آوری یا کیورینگ بتن، افزودنی‌‌های متنوعی را با ترکیب‌های شیمیایی خاص تولید می‌کنند. قیمت کیورینگ بتن، متناسب با فرمول ساخت آن و برند تولیدکننده متفاوت است. شرکت صنایع شیمی ساختمان رامکا، یکی از برندهای تولیدکننده انواع افزودنی بتن است که محصولی کارا در زمینه عمل‌آوری و مراقبت از بتن تولید نموده تا نه تنها مانع از تبخیر سریع آب بتن شود، بلکه راهکاری مناسب برای مرطوب نگه داشتن بتن در سنین اولیه ارائه دهد. از این رو می‌توان با خرید کیورینگ بتن Finish به راهکاری مناسب برای حفظ مقاومت بتن دست یافت.

بیشتر بخوانید: انواع عمل آوری و کیورینگ بتن

کیورینگ و مراقبت از بتن، از جمله اقدامات کارآمدی است که در مدت زمان مشخص و در شرایطی که بتن در سنین اولیه قرار دارد، انجام می‌شود. این اقدامات با روش‌های متنوعی امکان‌پذیر است که ما در مقاله «عمل آوری بتن چیست» به صورت مجمل به آن اشاره کردیم. امیدواریم با مطالعه این مقاله بتوانید اقدامات مناسبی را جهت حفظ مقاومت بتن انجام دهید.